« Η μουσική είναι η υψηλότερη αποκάλυψη του πνεύματος » Λούντβιχ βαν Μπετόβεν

«Χωρίς τη μουσική θα ταν η ζωή ένα λάθος» Φρειδερίκος Νίτσε

Sergei Rachmaninoff

«Είναι η μουσική στη συνείδησή μας, ο χορός στο πνεύμα μας,
με τα οποία δεν θέλουν να εναρμονιστούν όλες οι πουριτανικές λιτανείες,
τα ηθικά κηρύγματα και η χρηστότητα..» -Πέρα από το καλό και το κακό-

«Πόσα λίγα χρειαζόμαστε για την ευτυχία! Τον ήχο ενός αυλού… Χωρίς τη μουσική θα ταν η ζωή ένα λάθος»

Friedrich Nietzsche

Φρειδερίκος Νίτσε - Βικιφθέγματα

« Ο ποιητής είναι κατώτερος από τον ζωγράφο στην απεικόνιση ορατών πραγμάτων και πολύ κατώτερος από τον μουσικό στην έκφραση αοράτων πραγμάτων ».

Λεονάρντο Ντα Βίντσι, 1452- 1519, Ιταλός σοφός

« Δείτε τη μουσική μιας χώρας και θ΄αντικρίσετε τον πολιτισμό της ».

Pyotr Ilyich Tchaikovsky

Το «Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 1» του Τσαϊκόφσκι αποτελείται από τρία μέρη:

Allegro non troppo e molto maestoso
Το πρώτο μέρος αρχίζει με μια επιβλητική μελωδία, που εισάγουν τα κόρνα και ακολουθούν όλα τα όργανα της ορχήστρας, στα οποία πρωτοστατούν τα έγχορδα. Μετά το πιτσικάτο των βιολιών το πιάνο αναπτύσσει το κύριο θέμα με δυνατές επιβλητικές συγχορδίες. Πρόκειται για μια χαρούμενη μελωδία από την παράδοση της Ρωσίας, που περνάει από το σόλο πιάνο στα λοιπά όργανα. Οι βιογράφοι του αναφέρουν ότι την άκουσε από ένα τυφλό ζητιάνο σε ένα δρόμο του Κιέβου.
Andantino semplice
Το δεύτερο μέρος χαρακτηρίζεται από λυρική διάθεση και γεμάτα πάθος μελωδικά στοιχεία, τα οποία οδηγούν στο τρίτο θέμα του ιδίου μέρους. Σ’ αυτό και οι τρεις μελωδικοί άξονες καταλήγουν σε μία μεγαλειώδη δραματική ολοκλήρωση, όπου το πιάνο και τα χάλκινα πνευστά περιγράφουν με απαράμιλλη δεινότητα τα αντικρουόμενα συναισθήματα που καταδυνάστευαν την ψυχή του συνθέτη. Το δεύτερο μέρος βασίζεται σε δύο παράλληλα θέματα: μια ρώσικη παραδοσιακή ήρεμη μελωδία και σε ένα παλιό γαλλικό τραγουδάκι, που τραγουδιόταν από τα μέλη της οικογένειας Τσαϊκόφσκι. Πρόκειται για το «Il faut s'amuser, danser et rire» («Πρέπει να διασκεδάζεις, να χορεύεις και να γελάς»).

Allegro con fuoco
Το τρίτο μέρος αποτελείται από ένα χαρούμενο τραγούδι, το οποίο αναπτύσσει η ορχήστρα και το πιάνο. Βασίζεται στο λαϊκό ουκρανικό τραγούδι «Έλα βάνκα να τραγουδήσεις την άνοιξη». Το μέρος αυτό καταλήγει σ’ ένα επιβλητικό ύμνο, σ’ ένα θριαμβευτικό μοτίβο με πολλά χορευτικά στοιχεία, στο οποίο εναλλάσσονται το πιάνο και η ορχήστρα.

Ο Καρυοθραύστης

(Щелкунчик, στα ρωσικά) βασίζεται στο παραμύθι του Γερμανού συγγραφέα Ερνστ Χόφμαν Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών (1816), μία σκληρή ιστορία για την ανθρώπινη φύση και τη φιλία. Το 1844 διασκευάστηκε από τον Αλέξανδρο Δουμά πατέρα, ο οποίος με μεγάλη ευαισθησία κατόρθωσε να μετατρέψει την ιστορία του Καρυοθραύστη σ' ένα τρυφερό παιδικό παραμύθι που διαβάζεται μέχρι τις μέρες μας.

SABRE DANCE Αράμ Χατσατουριάν WALTZ-MASQUERAD

2001: A Space Odyssey (soundtrack).

Music plays a crucial part in 2001, and not only because of the relatively sparse dialogue. From very early on in production, Kubrick decided that he wanted the film to be a primarily nonverbal experience, one that did not rely on the traditional techniques of narrative cinema, and in which music would play a vital role in evoking particular moods. About half the music in the film appears either before the first line of dialogue or after the final line. Almost no music is heard during any scenes with dialogue.
                   Gayane's Adagio

       The film is notable for its innovative use of classical music taken from existing commercial recordings. Most feature films then and now are typically accompanied by elaborate film scores or songs written especially for them by professional composers. In the early stages of production, Kubrick had actually commissioned a score for 2001 from Hollywood composer Alex North, who had written the score for Spartacus and also worked on Dr. Strangelove.^[107] However, during postproduction, Kubrick chose to abandon North's music in favor of the now-familiar classical pieces he had earlier chosen as "guide pieces" for the soundtrack. North did not know of the abandonment of the score until after he saw the film's premiere screening.^[108]
Also engaged to score the film was composer Frank Cordell.^[109] Cordell stated in interviews that the score would primarily consist of arrangements of Gustav Mahler works. For years after his death, his widow tried to get the recorded score released.^{[citation needed]} This release never materialized. Like North's score, Cordell's work was recorded at the now demolished Anvil, Denham studios.^{[citation needed]}
2001 is particularly remembered for using pieces of Johann Strauss II's best-known waltz, The Blue Danube, during the extended space-station docking and Lunar landing sequences, and the use of the opening from the Richard Strauss tone poem Also sprach Zarathustra ^[110] performed by the Vienna Philharmonic conducted by Herbert von Karajan. Gayane's Adagio from Aram Khachaturian's Gayane ballet suite is heard during the sections that introduce Bowman and Poole aboard the Discovery conveying a somewhat lonely and mournful quality.

  Suite for Jazz Orchestra No. 2

Ντμίτρι Σοστακόβιτς

5 SYMPHONY n 5 D.SHOSTAKOVICH

Η μουσική του Σοστακόβιτς αποκαλύπτει την επίδραση πολλών από τους συνθέτες που θαύμαζε: του Μπαχ στις φούγκες και τις πασσακάλιες (passacaglia), τουΜπετόβεν στα τελευταία κουαρτέτα, του Μάλερ στις Συμφωνίες και του Μπεργκ στην χρήση μουσικών κωδίκων. Από τους Ρώσους συνθέτες εκτιμούσε κυρίως τουςΜοντέστ Μούσοργκσκι (έκανε και νέες ενορχηστρώσεις για τις όπερές του Μπορίς Γκοντουνόφ και Χοβάντσινα), Σεργκέι Προκόφιεφ και Ιγκόρ Στραβίνσκι .

Η επίδραση από τον Σεργκέι Προκόφιεφ είναι εμφανής κυρίως στα πρώτα του έργα για πιάνο, όπως την 1η sonata και το 1ο concerto. Η σχέση του με τον Ιγκόρ Στραβίνσκι ήταν κατά βάθος αντιφατική. Όπως έγραφε στον Γκλίκμαν «Ο Στραβίνσκι είναι ο συνθέτης που λατρεύω. Ο Στραβίνσκι είναι ο στοχαστής που περιφρονώ» .

Από τα έργα του Στραβίνσκι αγάπησε περισσότερο την Συμφωνία των Ψαλμών και διατήρησε ένα αντίγραφο της δικής του πιανιστικής εκδροχής για τον Στραβίνσκι όταν εκείνος επισκέφθηκε την Σοβιετική Ένωση το 1962. (Η συνάντηση των δύο συνθετών δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη

S.S.PROKOFIEV

Ρωμαίος και Ιουλιέτα Romeo and Juliet (Prokofiev)

Παρτίδες σκακιού του Προκόφιεφ

Prokofiev -- diabolical suggestion

'' Δεν είναι ορχήστρα, είναι επανάσταση ..."

Το βλέπεις και σού έρχεται να κλάψεις. Από συγκίνηση ; Από θαυμασμό; Από θλίψη για τα δικά μας; Δεν ξέρω...
Πριν απο πολλά χρόνια ένας άνθρωπός στη Βενεζουέλα ξεκίνησε να πραγματοποιήσει ένα όνειρο. Ηταν ο Χοσέ Αμπρέου που μάζεψε παιδάκια απο κάθε φτωχή γωνιά της χώρας του κι άρχισε να τα μαθαίνει μουσική για να τα τραβήξει μακριά απο το έγκλημα, τα ναρκωτικά, τη μιζέρια και τους κινδυνους που κουβαλάει μαζί της!!!

Το σχέδιο του ονομάστηκε el Systema.

Κάμποσα χρόνια μετα, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές !

El Sistema γεννήθηκε και αναπτύχθηκε σε μια χώρα που αγωνίστηκε για πολλά χρόνια για την ανεξαρτησία της αλλά και την κατάργηση των απολυταρχικών καθεστώτων.

Το El Sistema είναι μια σκέψη που γεννήθηκε στο μυαλό του Jose Antonio Abreu, ενός οικονομολόγου που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αγαπούσε τους ανθρώπους και τη μουσική. O Abreu πίστευε ότι, όσο φτωχός κι αν είναι ένας άνθρωπος, αν μπορέσει να αποκτήσει πρόσβαση στη μουσική, η ζωή του θα αλλάξει. Και αποδείχτηκε ότι είχε απόλυτο δίκιο.

Επιπλέον, στη Βενεζουέλα η εγκληματικότητα και η χρήση ναρκωτικών ήταν πολύ διαδεδομένες.

Έτσι, τα παιδιά κινδύνευαν σε κάθε τους βήμα. Ο Abreu κατάφερε να βρει παιδιά που είχαν κάποιο ταλέντο στη μουσική
αλλά και δασκάλους από ολόκληρη τη Βενεζουέλα.