Impressionism

Ο Ιμπρεσιονισμός είναι καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Αν και αρχικά καλλιεργήθηκε στο χώρο της ζωγραφικής, επηρέασε τόσο τη λογοτεχνία όσο και τη μουσική.
Ο όρος Ιμπρεσιονισμός (Impressionism) πιθανόν προήλθε από το έργο του Κλωντ Μονέ Impression, Sunrise.Ο μουσικός Ιμπρεσιονισμός ακολουθεί χρονικά κατά μερικές δεκαετίες τον εικαστικό και ταυτίζεται με τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, την περίφημη Μπέλ Επόκ.

Στον Ιμπρεσιονισμό ο καλλιτέχνης προσπαθεί να συλλάβει την οπτική εντύπωση που γεννά μια σκηνή (συνήθως ένα τοπίο) αντί να επιχειρήσει μια πραγματική αναφορά σε αυτή.

Το παιχνίδι του φωτός είναι αυτό που έλκει το έντονο ενδιαφέρον των Ιμπρεσιονιστών και όπως έλεγε ο ίδιος ο Μονέ είναι αυθόρμητο μάλλον παρά προμελετημένο το έργο τους. Η πρώτη ιμπρεσιονιστική έκθεση έγινε το 1874 , αν και ιμπρεσιονιστικά έργα είχαν εκτεθεί στο Σαλόνι των Απορριφθέντων ήδη από το 1863. Η έκθεση αυτή αποτελούσε μια ανοικτή πρόκληση και αμφισβήτηση του κύρους του Salon και της επίσημης τέχνης, σηματοδοτώντας μια νέα σχέση μεταξύ της τέχνης και του κοινού. Ο Κλόντ Ντεμπισύ ταυτίζεται με τον Ιμπρεσιονισμό, πράγμα φυσικό για ένα συνθέτη που, όσο ζούσε, τον αποκαλούσαν «Γουίστλερ της μουσικής». Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις ο ίδιος ο Ντεμπισύ, όπως για παράδειγμα αναφορικά με το συμφωνικό έργο Η θάλασσα (1902), αναφερόταν στην πρόθεση του να μεταφέρει όσο πιο πιστά γινόταν στη μουσική, τις εντυπώσεις του από τοπία και φυσικές σκηνές.

ΓΑΛΛΙΑ

Claude Debussy

   Ο Κλωντ Ντεμπυσσύ, ήταν Γάλλος συνθέτης. Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος δεν αποδεχόταν τον χαρακτηρισμό αυτό. Ο Ντεμπυσσύ δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους Γάλλους συνθέτες, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της δυτικής μουσικής, σηματοδοτώντας το πέρασμα από την ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική του 20ού αιώνα.
   Ταξίδεψε σε διάφορες ευρωπαϊκές μεγάλες πόλεις, αλλά και στη Ρωσία, όπου ήρθε σε επαφή με τον Τσαϊκόφσκι, καθώς και με μέλη της «Ομάδας των Πέντε» . Η γνωριμία του με την ρωσική μουσική, ειδικά με το έργο του Μοντέστ Μουσόργκσκι έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα συνθετική του εξέλιξή, συμβάλλοντας ανάμεσα στα άλλα και στον περιορισμό της επίδρασης του Ρίχαρντ Βάγκνερ.

Στα υφολογικά χαρακτηριστικά της περιόδου αυτής, μπορούμε να αναφέρουμε τις εξαιρετικά προσεγμένες ενορχηστρώσεις, τη στιλιστική απομάκρυνση από την κλασική διαίρεση της φόρμας για χάρη μιας πιο ελεύθερης μουσικής κατασκευής, όπου φόρμα και περιεχόμενο αρχίζουν να συγχωνεύονται. Καθώς και τη χρήση εξωτικών μουσικών στοιχείων (κινέζικα κρουστά, ανατολικές μελωδίες και κλίμακες).

Ο Ιμπρεσιονισμός ως μουσική αισθητική τάση, δεν έχει σίγουρα το εύρος και το βάθος του Κλασικισμού ή του Ρομαντισμού, καθώς περιορίζετε στο Παρίσι των αρχών του περασμένου αιώνα και αποκρυσταλλώνεται στο πρόσωπο του Κλόντ Ντεμπισύ.

Στη σκιά του Ντεμπισύ, πολλοί συνθέτες της εποχής γράφουν συνθέσεις που κινούνται σε ανάλογο μουσικό κλίμα. Ο Μορίς Ραβέλ (Συντριβάνια), ο Αλμπέρ Ρουσέλ (Το συμπόσιο της αράχνης), ή ο Άγγλος Ραλφ Βον-Γουίλιαμς (Μια συμφωνία της θάλασσας) που μελέτησε ενορχήστρωση με τον Ραβέλ στο Παρίσι τον χειμώνα του 1907-1908, δημιουργούν έργα τα οποία κατατάσσονται στην ιμπρεσιονιστική αισθητική.

Maurice Ravel

Γάλλος συνθέτης(1875-1937)-εκπρόσωπος του μουσικού ιμπρεσιονισμού. Τα έργα του για πιάνο αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλή κομμάτια του κλασικού ρεπερτορίου. Πολλά από αυτά όπως τα Jeux d'eau, Miroirs, Le tombeau de Couperin και το Gaspard de la nuit απαιτούν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία από τους εκτελεστές τους. Έχει γράψει επίσης σημαντικά έργα για ορχήστρα όπως το Δάφνις και Χλόη.

Το πιο γνωστό του έργο είναι το Μπολερό (1928), το οποίο ο ίδιος θεωρούσε ασήμαντο και κάποτε το είχε περιγράψει ως «ένα κομμάτι για ορχήστρα χωρίς μουσική»

Camille Saint-Saëns

Ο Καμίλ Σαιν-Σανς γεννήθηκε το 1835 στο Παρίσι και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συνθέτες χαίροντας πλατιάς εκτίμησης, τόσο στη Γαλλία όσο και ευρύτερα στην Ευρώπη. Ως μουσικός υπήρξε παιδί θαύμα, αφού ξεκίνησε να γράφει μουσική από την ηλικία των τριών ετών. Στα οκτώ του χρόνια εξέπληττε ήδη το κοινό με τα καταπληκτικά του χαρίσματα στο πιάνο, σε βαθμό που τον παρομοίαζαν συχνά με τον Μότσαρτ.O Saint-Saëns ήταν μια πολύπλευρη πνευματώδης προσωπικότητα. Από νεαρή ηλικία, σπούδασε γεωλογία, την αρχαιολογία, τη βοτανική και lepidoptery. Ήταν ιδιοφυής στα μαθηματικά. Αργότερα, εκτός από την σύνθεση, την ερμηνεια, και τη μουσική κριτική, κατείχε θέση σε συζητήσεις με τους καλύτερους επιστήμονες της Ευρώπης. Έγραψε επιστημονικά άρθρα σχετικά με την ακουστική, απόκρυφες επιστήμες, το ρωμαϊκό θέατρο και αρχαία μουσικά όργανα. Έγραψε ένα φιλοσοφικό έργο, Problèmes et mystères,το οποίο μίλαει για το την επιστήμη και την τέχνη που αντικαθιστά τη θρησκεία.

Ο Σαιν-Σανς συνέθεσε συμφωνικά έργα, κοντσέρτα, όπερες, τραγούδια, μουσική δωματίου, κομμάτια για σόλο όργανα και εκκλησιαστική μουσική, Τα δημοφιλέστερα του έργα είναι τα:

Macabre danse The Swan

η όπερα Σαμψών και Δαλιδά, η Havanaise για βιολί και ορχήστρα, η Εισαγωγή και Rondo capriccioso και η Συμφωνία του αρ. 3 για ορχήστρα και εκκλησιαστικό όργανο. Η μουσική του χαρακτηρίζεται από καθαρότητα στην έκφραση και τη μουσική φόρμα, βαθιά διανόηση και συναίσθημα. Ταυτόχρονα ο Σαιν-Σάνς έγραφε ποίηση, καθώς και επιστημονικά άρθρα και δοκίμια για τη μουσική. Απεβίωσε το 1921 στο Αλγέρι της Αλγερίας.

Μένοντας στη Γαλλία ,
ας περάσουμε τα μέσα του 20 ού αιώνα και να δούμε ότι το ''παραδοσιακο'' ύφος της χώρας αυτής είναι χαρακτηριστικό , αναγνωρίσιμο και ..... ποιός θα το αμφισβητήσει πολύ όμορφο. Το ακορντεόν στην Ευρώπη, συνδέθηκε άρρηκτα με τη γαλλική λαϊκή μουσική του 20ού αιώνα.......καλή ακρόαση

Η γαλλική µουσική παράδοση χρονολογείται από το 10ο αιώνα.

Η µουσική των Γάλλων είναι ένα µίγµα από διάφορα µουσικά στυλ της λατινικής Αµερικής, της Αφρικής και της Ασίας. Ωστόσο η παραδοσιακή της µουσική έχει επιβιώσει σε αποµακρυσµένες γαλλικές περιοχές, στη περιοχή των Βάσκων, στο νησί Κορσικής και στις ορεινές περιοχές Αυγκέρντ.

Τα περιεχόµενα των γαλλικών τραγουδιών σχετίζονταν µε τον ηρωίσµο, την αγάπη και ταξιδια.

Ένα άλλο ,μικρό δείγμα από τη Γαλλία, ένας σπουδαίος σύγχρονος συνθέτης και πιανίστας της Jazz ,

Michel Legrand

Composer
Michel Jean Legrand is a French musical composer, arranger, conductor, and pianist. Legrand is a prolific composer, having written over 200 film and television scores in addition to many memorable songs.Wikipedia

What are you doing the rest of your life.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι θα ήταν οι ταινίες του Ζακ Ντεμί χωρίς τη μουσική του Michel Legrand, τι θα ήταν το «Thomas Crown Affair» χωρίς το «Windmills of your Mind», τι θα ήταν το «Cléo de 5 à 7» χωρίς το «Sans Toi», τι θα ήταν το «Vivre Sa Vie» αν ο Γκοντάρ δεν είχε εμπιστευθεί στον Λεγκράν τη διάθεση του για καινοτομία σε κάθε φάση της κινηματογραφικής δημιουργίας, για ποιο λόγο θα θυμόμασταν το «Υentl» της Μπάρμπρα Στρέιζαντ, πόσο ξεχασμένο θα ήταν το «Summer of 42'» χωρίς το αριστουργηματικό θέμα του και πώς κάθε φορά που θες να ακούσεις κάτι που θα σου αλλάξει τη ζωή επιστρέφεις στο «What Are you Doing the Rest of Your Life?».

H Νάνα Μούσχουρη είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια με διεθνή καριέρα.

Θεωρείται μια από τις τραγουδίστριες με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ιστορία, έχοντας πουλήσει πάνω από 300 εκατομμύρια δίσκους (ψηφιακούς και βινύλιου).Με την συμμετοχή της στο Α' Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού το 1959 απέσπασε δύο βραβεία, το πρώτο βραβείο με το τραγούδι «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» του Μάνου Χατζιδάκι και το δεύτερο βραβείο με το τραγούδι «Ξέρω κάποιο αστέρι» του Μίμη Πλέσσα.

JOE DASSIN